Behoud de Parel op Facebook.

U bent hier

Welzijn van dieren staat in de belangstelling. Vaak ligt daarbij de focus op de voedselproducerende dieren in de intensieve veehouderij, waar vooral varkens en pluimvee mee bedoeld worden. Kijkend naar deze dieren en hun omgeving is inderdaad ook snel duidelijk dat er nog het nodige te verbeteren valt, een proces dat ook al lang geleden ingezet is. In de varkenshouderij is bijvoorbeeld het vastzetten van zeugen met een band al jaren verboden en binnen afzienbare tijd zal ook de permanente huisvesting in boxen verleden tijd zijn. Ook is er in die sector aandacht voor het (onverdoofd) uitvoeren van pijnlijke ingrepen, zoals het castreren van beerbiggen en het couperen van staarten. Ingrepen die standaard uitgevoerd worden.

Wat opmerkelijk is, is dat over diersoorten heen verschillen lijken te zitten in wat ethisch aanvaardbaar is. Het houden van zeugen aan de band is verboden, het houden van koeien op een grupstal en van paarden op een stand echter niet. Het is aannemelijk dat de overwegingen die bij de zeugen gebruikt zijn evenzeer van toepassing zijn op deze diersoorten. Koeien en paarden komen misschien nog een deel van de dag of het jaar buiten, maar een verplichting bestaat hiervoor niet.

De castratie van een hond zal niet snel zonder verdoving uitgevoerd worden, terwijl tot voor kort jaarlijks miljoenen biggen dat lot wel ondergingen. Bij de castratie van biggen wordt ook het begrip integriteit in de discussie betrokken. Bij het castreren van paarden, honden en katten wordt hier echter niet of nauwelijks aan gerefereerd. Andersom wordt er op het moment gediscussieerd over de (on)aanvaardbaarheid van het direct weghalen van biggen bij de zeug, terwijl kalveren al decennialang direct bij hun moeder weggehaald worden om kunstmatig opgefokt te worden.

Op basis van wetenschappelijk onderzoek is inmiddels wel duidelijk dat ingrepen bij alle hogere diersoorten (evenveel) pijn doen. Bij eisen die het dier aan zijn omgeving stelt is er mogelijk meer sprake van enige diersoortverschillen. Maar blijkbaar wordt wat mag en wat niet mag bij de verschillende diersoorten vooral bepaald door onze eigen ethische kaders en dat is onterecht. Tenzij we gegronde redenen hebben om ervan af te wijken, moeten we onze ethische kaders diersoortoverschrijdend hanteren. Over welke dieren we het ook hebben.

(Bron: Dierenwelzijnsweb.nl, Marion Kluivers, Animal Sciences Group WUR, 23-2-'09)

Projecten & onderwerpen: 
Behoud de Parel