Op 11 maart 2011 stuurde Vereniging Behoud de Parel een brief naar de Commissie Bezwaar en Beroep van de gemeente Horst aan de Maas, waarin de vereniging vraagt wanneer de commissie een uitspraak doet over de klacht van Behoud de Parel over de manier waarop het College van B&W de resultaten van een rapportage van de GGD Noord- en Midden Limburg over de gezondheidseffecten van het NGB heeft gemanipuleerd. Naar nu blijkt heeft de commissie al op 13 december 2010 haar advies aan het College van B&W toegestuurd. In haar advies geeft de commissie aan de klacht van de vereniging als gegrond te beoordelen. Nu - na drie maanden (!) - reageert het College van B&W op dat advies en pas nadat Behoud de Parel daar om vraagt, informeert B&W Behoud de Parel. Overigens neemt B&W het advies van de - onafhankelijke - Commissie Bezwaar en Beroep niet over en acht ze de klacht niet gegrond! Voor Behoud de Parel alle reden om naar de Nationale Ombudsman te stappen. Paul Geurts daarover: "Kennelijk moeten we het niet hebben van het bestuur van Horst aan de Maas. Daar hebben we toch te veel te maken met de spreekwoordelijke slager, die zijn eigen vlees keurt"!

Waar ging het ook al weer om?
Al op 24 november 2009 heeft Behoud de Parel een brief geschreven aan het College van B&W van de gemeente Horst aan de Maas, waarin zij bezwaar maakt tegen het handelen van het College van B&W met betrekking tot het rapport “Intensieve veehouderij Gemeente Horst aan de Maas” (september 2009, geschreven door Drs. M. Meijerink). Het zou volgens Behoud de Parel gaan om een onzorgvuldige onderzoek, dat door B&W gebruikt is om de bevolking te tonen dat er aangaande het NGB geen – negatieve - gezondheidseffecten te verwachten zijn. Niet geheel toevallig – zo meent Behoud de Parel – kwam dit onderzoek juist voor de verkiezingen in de openbaarheid, terwijl het rapport al ruim zeven maanden klaar lag om gepubliceerd te worden.

B&W doet er alles aan, om de klacht onder de tafel te vegen
Na de brief van Behoud de Parel wees B&W de klacht af. Behoud de Parel zou zulk een klacht niet in kunnen dienen en daarom verklaarde B&W de klacht "niet ontvankelijk". Na deze aanvankelijke afwijzing van de klacht door het College van B&W heeft Behoud de Parel op 16 augustus opnieuw een klacht ingediend bij de commissie, wat uiteindelijk er toe leidde, dat het bezwaar, c.q. de klacht over het handelen van B&W toch behandeld werd door de commissie in een hoorzitting op 30 november 2010. Naar nu blijkt heeft de onafhankelijke commissie al op 13 december 2010 aan het College van B&W geadviseerd deze klacht van Behoud de Parel gegrond te verklaren. B&W hebben dat advies vervolgens kennelijk diep weggestopt in een la en er niets meer mee gedaan. Totdat de vereniging een brief stuurde naar de Commissie met de vraag waar haar oordeel bleef. Toen moest B&W toch met de billen bloot. Dat deed het college door het advies van de onafhankelijke commissie terzijde te leggen en doodleuk te concluderen dat de klacht van Behoud de Parel ongegrond is. Afgezet tegen de geschiedenis van de klacht een wel erg doorzichtige handeling van het college, die haar eigen paadje schoon wil vegen!

Het oordeel van de onafhankelijke Commissie Bezwaar en Beroep
De commissie Bezwaar en Beroep heeft twee klachten beoordeeld. De eerste klacht ging over het feit dat de gemeente de klacht van de vereniging niet doorgestuurd heeft naar de GGD, die het onderzoek naar de gezondheidseffecten van het Nieuw Gemengd Bedrijf heeft uitgevoerd. Volgens Behoud de Parel is de gemeente daartoe wettelijk verplicht. De commissie acht deze klacht echter niet gegrond. Daar kan de vereniging zich bij neerleggen. Deze klacht was meer van formele aard en feitelijk niet de belangrijkste klacht.

De tweede klacht - het college heeft het rapport misbruikt om de burgers van Horst aan de Maas het idee te geven dat er geen negatieve gezondheidseffecten ontstaan, als het NGB er komt - is van groter belang. En daarover heeft de commissie geoordeeld, dat die klacht gegrond is!

In haar advies aan het College van B&W stelt de commissie, dat de gemeente en de vereniging hebben afgesproken om elkaar op de hoogte te houden van de ontwikkelingen in het traject met betrekking tot de mogelijke komst van het Nieuw Gemengd Bedrijf aan de Witveldweg in Grubbenvorst. Het college heeft ten aanzien van het rapport van de GGD in september 2009 naar de bevolking gecommuniceerd door middel van een persbericht. In het licht van de afspraken elkaar te informeren over het proces aangaande het Nieuw Gemengd Bedrijf stelt de commissie vast dat B&W heeft nagelaten de vereniging vooraf te informeren over het uitbrengen van het rapport en het persbericht. Tijdens de hoorzitting is door een ambtenaar van de gemeente erkend dat de communicatie naar de gemeenteraad en de vereniging rondom het uitbrengen van het rapport van de GGD niet goed is verlopen en afgestemd.
Gelet op het feit dat B&W heeft aangegeven dat het eerst op basis van het totale beeld en de meest recente gegevens uit de diverse onderzoeken een definitief besluit zal nemen aangaande het Nieuw Gemengd Bedrijf, is de commissie van mening dat het trekken van conclusies uit het rapport van de GGD van september 2009, zoals opgenomen in het gemeentelijk persbericht over dit rapport voortijdig is geweest. De commissie is dan ook van oordeel dat de klacht ten aanzien van de wijze van communiceren door B&W over het rapport van de GGD gegrond is (zie ook de bijlage).

B&W neemt advies onafhankelijke commissie niet over
B&W van Horst aan de Maas nemen het advies van de onafhankelijke commissie niet over. Hadden ze dat wel gedaan, dan hadden ze moeten toegeven, dat het uitbrengen van een persbericht waarin stond dat de komst van het NGB geen negatieve gezondheidseffecten had - zo vlak voor de verkiezingen - puur verkiezingsbedrog is en was! Daarmee zou ze haar eigen geloofwaardigheid te grabbel gooien. Echter: door het advies van de commissie niet over te nemen en - sterker nog - daar argumenten voor te gebruiken, die op zich al weer een onjuiste weergave van de feiten betreft, maakt het college van B&W zich alleen nog maar nog ongeloofwaardiger. Wat zijn de argumenten van het college om de klacht van Behoud de Parel tegen het advies van de commissie in toch ongegrond te verklaren?

Allereerst stelt het College van B&W dat commissie in zijn overwegingen het gegeven achterwege laat dat Behoud de Parel op 15 oktober 2009 eenzijdig het vertrouwen in wethouder Litjens heeft opgezegd en daardoor heeft bijgedragen aan een verstoorde communicatielijn. Dat begint al "mooi". B&W vergeten te vertellen wat de reden was van het opzeggen van het vertrouwen (zie daarvoor het artikel "Behoud de Parel zegt vertrouwen op in wethouder Litjens"). De directe aanleiding voor het opzeggen van dat vertrouwen lag juist in het plotseling publiceren van het rapport en het uitgeven van een persbericht, zo vlak voor de verkiezingen. Het opzeggen van het vertrouwen en het indienen van de - door de commissie gegrond verklaarde - klacht, komen beiden voort uit het manipulatieve handelen van het College van B&W.

Vervolgens acht het college het niet juist dat de commissie Behoud de Parel beschouwt als een vertegenwoordiger van de bevolking. Een vreemde zaak. Nergens schrijft de commissie dat zij Behoud de Parel als zodanig betiteld heeft. De commissie schrijft dat de klacht gaat over de manier waarop "naar de vereniging, de bevolking van Horst aan de Maas en de gemeenteraad" is gecommuniceerd. Daarmee kent ze de vereniging geen vertegenwoordigende rol toe (hoewel ze die - zeker voor een groot deel van de Grubbenvorstenaren - natuurlijk wel heeft), maar zegt de commissie feitelijk dat niet alleen met de vereniging, maar ook met de bevolking en de gemeenteraad niet goed gecommuniceerd is!

Eén van de verwijten van Behoud de Parel is, dat de gemeente het rapport zeven maanden op de plank heeft laten liggen en vlak voor de verkiezingen heeft uitgegeven met een persbericht dat een onjuiste weergave is van de inhoud van het rapport. De gemeente zei toen dat er geen negatieve gezondheidseffecten zouden zijn door de komst van het NGB, terwijl dat op basis van het GGD-onderzoek zo niet gesteld kon worden. Dat is nog eens benadrukt door de onderzoekster zelf (zie een eerder artikel over dit onderwerp)! Daar stapt B&W overheen (een typische handelwijze van dit college) en stelt ze, dat ze binnen acht dagen nadat B&W een besluit hadden genomen over het rapport, het rapport heeft toegestuurd aan Behoud de Parel en de gemeenteraad. Ondertussen had het college de publieke opinie al gemanipuleerd via een onjuist persbericht, waartegen - bijvoorbeeld - Behoud de Parel zich niet te weer kon stellen, omdat zij de inhoud van het rapport nog niet kende bij het verspreiden van het persbericht. Daarmee ontstond een onevenwichtig (en later bleek onjuist) beeld in de media! En dat kan alleen maar één reden hebben gehad: de bevolking een rad voor de ogen draaien, zodat de politiek gevoelige kwestie van de megastallen geen - met name voor het CDA - negatieve invloed zou hebben op de verkiezingsuitslag!

Op naar de Nationale Ombudsman
Nu het College van B&W vanuit haar partijdigheid opnieuw de bezwaren van Behoud de Parel aan de kant schuift, rest de vereniging slechts de gang naar een onafhankelijke partij: de Nationale Ombudsman. De geloofwaardigheid van het college van B&W kan opnieuw ter discussie gesteld worden.