De Stichting Werkgroep Behoud de Peel (WBdP) houdt ook na 'mediation' met de provincie Noord-Brabant vast aan aah bezwaren tegen de wijze waarop de provincie toestemming verleent voor de uitbreiding van veehouderijbedrijven in de omgeving van de Peel. De WBdP vindt dat een direct verband tussen de uitbreiding en de intrekking vereist is.

Vanaf eind 2010 heeft de Stichting Werkgroep Behoud de Peel (WBdP) diverse bezwaren gemaakt tegen besluiten van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant om toestemming te verlenen voor uitbreiding van veehouderijbedrijven in de omgeving van de Peel. De provincie nam deze besluiten volgens haar Verordening Stikstof Natura2000.

WBdP heeft meerdere bezwaren tegen de besluiten
• De WBdP is van mening dat voor uitbreidingen een vergunning vereist is volgens de Natuurbeschermingswet. De provincie stelt dat een besluit volgens haar provinciale Verordening voldoende is.
• De provincie legaliseert uitbreidingen die vóór 7 december 2004 zonder de vereiste vergunning zijn gerealiseerd. De WBdP is van mening dat dit in strijd is met de Europese regelgeving.
• De besluiten van de provincie zijn niet inzichtelijk wanneer er wordt gesaldeerd.

Naar aanleiding van deze bezwaren vroeg de provincie of de WBdP overleg wilden om te bezien of er voor onze bezwaren een oplossing gevonden kon worden. WBdP heeft aan deze 'mediation' meegedaan.

Daarbij werd duidelijk dat de provincie de berekeningen uitvoert met een eigen berekeningsmodel, waarover derden niet beschikken. Bovendien bleek dat zij de intrekkingen met een ander model berekenden dan de uitbreidingen. De provincie beloofde dit te gaan veranderen. Bij de ‘mediation' kwam ook naar voren dat diverse intrekkingen die de provincie in de 'bank' had zitten al eens eerder waren gebruikt om een uitbreiding te compenseren. Intrekkingen werden dus dubbel gebruikt. Ook hierbij gaf de provincie toe fout te zitten. Ze beloofde alle intrekkingen op dit dubbelgebruik te gaan controleren en de 'bank' opnieuw te vullen. Tot die tijd zouden er geen besluiten voor uitbreidingen meer worden genomen.

Voor wat betreft het kunnen controleren van de berekeningen stelde de provincie een methode voor, waarbij de WBdP dat steekproefsgewijs zouden kunnen doen. De WBdP blijft echter van mening dat de Natuurbeschermingswet bij saldering een direct verband tussen de uitbreiding en de intrekking vereist en dat dit ook noodzakelijk is voor de inzichtelijkheid. Bovendien wordt door de provincie de ammoniakneerslag van alle berekende punten in een gebied bij elkaar opgeteld. Daarbij kan het gebeuren dat een toename in het ene deel van het gebied wordt weggestreept tegen een afname in een ander deel. Volgens de Raad van State mocht dit tot nu toe niet. WBdP heeft daarom besloten om haar bezwaren te handhaven.

Zie voor een nadere toelichting op punt 3 de site van de Werkgroep Behoud de Peel .