Het liefst zit of sta ik de hele dag naar buiten te kijken. Ons bedrijf ligt aan een doorgaande fietsroute, dus er is altijd wel wat te zien. De zijgevels van onze kassen en onze schuur zijn voorzien van helder glas en dat geeft toch een wat minder opgesloten gevoel. Ook ons personeel vindt dit prettig en dat soms het werk een paar seconden wat minder aandacht krijgt als er een bekende voorbij fietst, ach daar kan ik mee leven.

In het verleden heb ik zelf wel eens sla gesneden bij een collega in een kas omgeven door matglas. Is me niet bevallen, het gaf me het gevoel alsof ik in een gevangenis werkte.

Andersom is het ook leuk om met een mooie dag weer dwars door het Westland te fietsen en dan bij collega's in de kassen te kijken hoe alles er bij staat. Maar met de grootschalige herstructurering van de tuinbouw in ons gebied wordt dat steeds minder. Nog niet zo lang geleden zag je op een gemiddeld tuinderslaantje vele soorten groenten, bloemen en potplanten, schitterend! Maar het lijkt wel of je bij de nieuwe bedrijven niet meer naar binnen mag kijken. Hebben ze wat te verbergen of zo?
De gevels van de kassen zijn beglaasd met matglas. De bedrijfsruimte bestaat uit veel ge-isoleerd damwand met, jawel, spiegelglas. Het lijkt wel of je over een bedrijventerrein fietst.

Alleen aan het reclamebord aan de schuur kun je zien wat er geteeld wordt en dat is toch jammer. Want wat is nu mooier om te zien dan rijen met rode trostomaten of een gewas chrysanten "zo vlak als een biljartlaken", bijna in bloei?

Ter compensatie hebben ze wat geraniums aan de kas hangen en is de watersilo beschilderd. Ik vind dat maar een slap aftreksel vergeleken met al dat moois wat er binnen te zien is.

Dus heren tuinders met nieuwbouwplannen: niet alleen openheid met Kom in de Kas, maar het hele jaar door. Met gewoon glashelder glas in de gevels.

(Door: Bert Doelman, 23 november 2007)