Zoals bekend zijn er in het Raaieind in Grubbenvorst door het CDA in Provinciale Staten plannen ontwikkeld om zand en grond te winnen. Dit plan zou deel uitmaken van de Maaswerken. Officieel onder het mom van "beveiliging tegen overstromingen" wil men komen tot verdieping en verbreding van de Maas. Om de vrijkomende materialen te verwerken tot grondstoffen is het nodig dat deze verwerkt worden in een zandverwer-kingsinstallatie. Gekozen is voor het vestigen van de Zandverwerkingsinstallatie aan de oever van de Maas bij Grubbenvorst. De bevolking, bevreest voor overlast van vrachtverkeer, aantasting van het maaslandschap en vrijkomend fijnstof protesteert massaal.

Alternatieven
In Nederland is een tekort aan bouwgrondstoffen die daardoor een behoorlijke waarde hebben. Het CDA heeft bedacht dat met de opbrengst van de grondstoffen de Maaswerken kunnen worden betaald. Daarom gaan ze mee met de plannen van van de ondernemer die daar garen mee spint. En de bevolking zit met de gebakken peren. terwijl er voor de zandcentrale drie voor de hand liggende mogelijkheden zijn: vestigen van een zandcentrale op een bedrijventerrein dat ontsloten wordt door middel van een haven. Bijvoorbeeld in Venlo. Of het gebruiken van een drijvende zandverwerkings-installatie in combinatie met het verwerken van de overblijvende (ca 20 %) in een bestaande installatie. Of vervoer per schip naar een bestaande installatie en verwerking aldaar. Ondanks die alternatieven lijkt er toch gekozen te worden voor een vierde mogelijkheid: het maken van een nieuwe haven met bedrijventerrein in een landbouwgebied met hoge landschappelijke en natuurwaarden. Dit zou normaal een keuze zijn die men alleen maakt, indien er geen andere mogelijkheden zijn. De reden dat de ondernemer die de Maasverbreding gaat uitvoeren hier voor kiest is dat de materialen die vrijkomen bij het baggeren van de haven een waarde vertegenwoordigen, omdat ze als bouwgrondstoffen afgezet kunnen worden. En passant heeft men in het plan ook nog de uitbreiding van het te ontzanden gebied tot 50 hectare opgenomen . Daarmee is het in plaats van een plan, noodzakelijk voor de Maaswerken, geworden tot een plan voor een nieuwe winlocatie.

Geen winlocaties toegestaan
Landelijk heeft de regering en de Tweede Kamer jaren geleden al besloten om geen nieuwe winlokaties meer aan te wijzen in Limburg. De markt heeft als opdracht van de regering meegekregen, te zoeken naar alternatieven voor de traditionele bouwgrondstoffen. Maar wat gebeurt er nu: er wordt toch een plan ingediend voor een nieuwe winlokatie met steun van het CDA in Provinciale Staten (de bedenker van het plan was CDA-Statenlid Harry van de Loo, toentetijd ook gemeentesecretaris van de gemeente Horst aan de Maas... Niet vreemd dat het college van B&W van Horst aan de Maas (CDA/PvdA) ondertussen niet verder wil kijken dan het bestaande plan. Die conclusie kun je trekken uit een artikel in Dagblad de Limburger van woensdag 9 juli 2008 (zie bijlage) waarin staat dat het College toestemming geeft voor uitvoering van het plan, mits de ondernemer, ontgrinder Delfstoffen Combinatie Maasdal (waar onder andere het bedrijf Terrac achter schuil gaat) compensatie biedt in de vorm van natuur-, recreatie- en woningbouwontwikkelingen. Blind door dit "goedmakterje" toetst B&W niet of het plan wel past binnen het landelijk beleid en kijkt ze niet naar alternatieven. De plannen worden voor zoete koek geslikt.

Onvolledige informatie
Het college van B&W informeert de gemeenteraad en de bevolking onvolledig en zegt dat de plannen noodzakelijk zijn voor de veiligheid van de Maas. Het bureau dat de Startnotitie en de Mer-procedure uitvoert, wordt door de ondernemer betaalt, die veel gaat verdienen aan de plannen. De uitkomsten zijn dus allemaal vooraf voorspelbaar positief. De informatie naar de bevolking toe is tot heden onvolledig geweest met steeds als uitgangspunt het doorgaan van de zandcentrale Raaieind en de noodzaak daarvan. Dit wordt niet meer ter discussie gesteld. In de gementeraad hebben CDA, PvdA en VVD, tegen de zin van de SP-fractie toentertijd een aantal boterzachte voorwaarden gesteld, waardoor het college vrij spel heeft en de ondernemer tegemoet te komen in zijn plannen.