In een ingezonden bericht schrijft Francine Thielen-Tonnaer het volgende:

Zijn de getallen op orde waar het de veehouderij betreft? Met de zogenaamde warme sanering wordt een beleidsbeslissing uitgevoerd - ook in Horst aan de Maas - waarvoor de minister financiële middelen heeft vrijgemaakt. Een goede zaak toch? Maar wat schetst de verbazing. Een klein rekensommetje laat zien dat waar in het ene deel van de gemeente een aantal dieren met de warme sanering verdwijnt, er in een ander deel van de gemeente meer varkens bijkomen. Een kind begrijpt dat zo’n sommetje niet klopt, als je tenminste inkrimping van de veestapel voor ogen hebt.

Of is het de minister die dat predikt? Ja, dan toch maar ambtenaren daarop aan het werk zetten? Hoe lang nog houden de opeenvolgende CDA-bestuurders en in hun kielzog de raadsleden van CDA-huize de boeren nog die oude worst voor de neus die over de datum is?  En ondertussen gaat een enkeling die wars van alle bezwaren van mensen die grote last ondervinden met de goed gevulde subsidiepot gewoon verder. Hoe meer je stinkt hoe meer je mag van de provincie, de simplistische vertaling van wat zich nu afspeelt in Horst-America.

Wat gaat het worden gemeentebestuur van Horst aan de Maas? Gaat de stankpartij in Horst-America (red.: bij het varkensbedrijf Willems) ook gewoon door of is de maat vol?

Verder vraag ik mij in alle ernst af: wanneer dringt het echte verhaal met toekomstkansen door tot het gewone gezonde verstand van boeren? Boeren die willen telen op een gezonde bodem en vee houden dat diervriendelijk gehouden wordt. Wars van pesticiden, antibiotica en voer dat leidt tot ontbossing, armoede en mensonterende verdrijvingen van mensen in het Amazonegebied? Eindelijk weer boeren die uitgaan van kringlooplandbouw. Uitgaan van de maat die past bij de grond die hier in ons landje beschikbaar is, maar wel met fatsoenlijke prijzen voor de producten. Als je ideeën wilt opdoen hoe het gezond kan met toekomstperspectief, bezoek de website van BioLogisch Limburg.