In America draait al jaren – nabij de kern van America - het mestverwerkingsbedrijf Agro America BV van Willems. Dat bedrijf zorgt voor enorme (stank)overlast voor de omwonenden. Voor bewoners in America reden zich te verzetten tegen de ontwikkelingen bij Willems. Ondertussen lijkt het dat Willems goede contacten onderhoudt met sommige provinciale politici. Onder andere met de fractie van SVL in Provinciale Staten van Limburg, een afsplitsing van Forum voor Democratie. Onlangs stelde Nick Vincken van SVL schriftelijke vragen aan het College van GS van de provincie Limburg. In zijn brief schrijft Vincken dat hij "met verbazing en verontrust kennis genomen heeft van de op handen zijnde sluiting van het mestverwerkingsbedrijf Agro America bv". Wat is er aan de hand?

Willems heeft de afgelopen zeven jaar een lange reeks van overtredingen begaan. In een aantal gevallen heeft dat geleid tot het opleggen van dwangsommen om zaken op orde te brengen. Zo heeft Willems afvalwater in de grond geïnfiltreerd, het vijfvoudige aan mest verwerkt als toegestaan en mest verwerkt waarbij de verplichte luchtwassers niet optimaal functioneren. Daarmee overtreedt Willems vergunningen, een economische delict, belast hij het milieu met ammoniak en zet hij de hele buurt in de stank.

De standaardwerkwijze van Willems is volgens mensen die zich verzetten tegen de ontwikkelingen dat hij gewoon dat doet waar geld mee te verdienen valt. Zijn er klachten, dan lost hij die niet op, maar vraagt hij een vergunning aan, die hij vervolgens rekt en vertraagt, tussendoor verandert, laat de omgeving bezwaar en beroep aantekenen, vecht elk besluit van de provincie aan en start zaken bij de voorzienigenrechter.

Natuurlijk krijgt Willems ook te maken met controles, maar naar eigen zeggen komt Willems daar meestal mee weg, omdat hij - zoals hij het zelf zegt - "goede bestuurlijke contacten heeft". Zo'n goed contact had/heeft Willems bijvoorbeeld met oud-gedeputeerde Burlet. Burlet was namens Forum voor Democratie lid van het College van Gedeputeerde Staten dat door Provinciale Staten gedwongen werd af te treden.naar aanleiding van een aantal integriteitsaffaires. Onlangs kondigde Burlet aan dat hij terug wil keren in Provinciale Staten om daar samen te gaan werken met SVL. Opvallende actie van Burlet als Gedeputeerde was het midden in een periode dat bij Willems door de provincie gehandhaafd werd een nieuwe milieuvergunning te verlenen voor de verwerking van 450.000 ton mest.

Het bedrijf van Willems had de aandacht van de Limburgse bestuurders. Niet alleen Burlet, maar ook oud-gedeputeerde Mackus kwamen bij Willems op bezoek en de laatste maakte op diens facebookpagina reclame voor het bedrijf Agro America BV. Ambtenaren vonden achteraf dat gedeputeerde Burlet zich wel erg veel en erg makkelijk van alles door Willems op de mouw liet spelden (lees hier meer over de manier waarop Willems geholpen werd door de provinciale bestuurders). Nadat Willems onder dwang (overigens verplichte) luchtwassers had geïnstalleerd, bleef het toch nog zeer frequent stinken, wat eigenlijk -  volgens Willems in diens vergunningaanvraag - niet mogelijk zou zijn.

In de brief met vragen van SVL-statenlid Vincken wordt geschreven dat hij "met verbazing en verontrust kennis genomen heeft van de op handen zijnde sluiting van het mestverwerkingsbedrijf Agro America bv". Over die mogelijke sluiting is niets gepubliceerd. Het lijkt er op dat Willems zichzelf dreigt te sluiten. Onlangs moest Willems weer voorkomen bij de rechter. Daar kwam aan de orde dat in de vergunning voor Argo America BV een mogelijkheid is opgenomen om ingeval van calamiteiten bij bijvoorbeeld de droger en pyrolyse van de mest, de mest alleen te scheiden en in een van de gebouwen te hygiëniseren. Nu - na anderhalf jaar! - heeft Willems naar eigen zeggen de besturing van de droger nog niet op orde. Daardoor en door de verlading van warme mest zit de buurt weer in de stank. Voor Willems geen probleem! Hij vindt dat wat een heel enkele keer toegestaan is (bij een calamiteit) ook de normale werkwijze mag worden.

De afspraak was na controle en aanzegging van een dwangsom dat Willems in februari 2022 een vergunning zou aanvragen. Dat gebeurde niet. Bij de eerste behandeling voor de voorzieningenrechter in mei was de rechter er snel mee klaar. Willems voldeed niet aan de gestelde eisen en werd dus geboden te stoppen met het hygiëniseren en verladen van de natte mest. Maar weer startte Willems - ten kosten van veel gemeenschapsgeld - een zaak voor de voorzieningenrechter. Weer bleek dat de vergunning niet ontvankelijk was en opnieuw werd hem opgedragen met de huidige illegale werkwijze te stoppen. Als Willems per 5 augustus 2022 niet gestopt is met zijn illegale praktijken, verbeurd Willems € 5000 per week met een maximum van 10 weken als hij de regels blijft overtreden.

Willems kan er voor kiezen na 5 augustus gewoon door te draaien, maar dan krijgt hij te maken met een dwangsom die kan oplopen tot € 50.000 en het risico dat de provincie bestuursdwang toepast en het bedrijf helemaal stop legt. Gezien die "dreiging", waar statenlid Vincken op duidt, heeft Willems zijn oude vrienden in het provinciaal bestuur weer benaderd, zo lijkt het.

In de brief van Vincken wordt gewezen op het innovatieve karakter van het bedrijf van Willems. En één van de stellingen in de brief van Vincken is dat Willems "in nauwe samenwerking met het waterschap" zogenaamd gezuiverd water gebruikt om verdroging van de lokale natuurgebieden tegen te gaan. Een vreemde stellingname van statenlid Vincken want er is helemaal geen nauwe samenwerking met het waterschap. Wel hebben omwonenden verdachte lozingen waargenomen en zij hebben meldingen gedaan, waarop verscherpte controle plaats heeft gevonden. Het water dat, als de mest gewoon op het land uitgereden zou worden, wel voor vochtinbreng zou zorgen, wordt door Willems gewoon via een sloot op de snelst mogelijke manier afgevoerd naar de Maas.

Het is stuitend te zien dat een statenlid zich zo gemakkelijk voor het karretje laat spannen van een ondernemer die zich niet aan de wet houdt. Het lijkt er op dat de vragensteller zich het belang van een notoire overtreder meer aantrekt dan de overlast die burgers ervaren.

Op 30 augustus heeft het College van Gedeputeerde Staten schriftelijk de vragen van de heer Vincken beantwoord. Die beantwoording spreekt voor zichzelf, zie bijlage.